Göz, ışığın içeri girmesini sağlayan ve aydınlıkta daralıp, karanlıkta genişleyen göz bebeği ile başlar. Bu yapı iris olarak adlandırılır. Gelen ışınların odaklanmasını ise mercek (lens) sağlar. Gözün arka kısmında sinir tabakası olan retina bulunur. Göz, anatomik olarak iki ana bölüme ayrılır:

Ön segment, kornea ile lens arasında yer alır. İrisin ön yüzü ile kornea arasında bulunan boşluğa ön kamara denir. Eğer irisin arka yüzü ile lensin ön yüzü arasında ise bu bölgeye arka kamara adı verilir.

Arka segment, optik disk ile lensin arka yüzü arasında yer alan bölümdür. Bu segment, gözün büyük bir kısmını oluşturur ve vitreus adı verilen jel kıvamındaki madde ile doludur.

Gözü hareket ettiren altı ana kas bulunmaktadır. Bu kaslar:

Kornea, gözün şeffaf olan ön bölümüdür ve ışığı kırarak retinaya odaklanmasını sağlar. Kornea üç tabakadan oluşur:

Kornea, dışarıdan gelen ışığı kırarak gözün ön kamarasını şekillendirir. Sürekli ıslak kalması gerekir, aksi takdirde hücreler kuruyarak ölebilir ve görme bozuklukları ortaya çıkabilir. Kornea ödemi, korneal astigmatizma ve skar gibi durumlar bu bozukluklar arasında sayılabilir.

Konjunktiva, gözün beyaz kısmını (sklera) ve göz kapaklarının iç yüzeyini kaplayan ince bir zardır. İç yüzeyi bağ dokusu, dış yüzeyi ise epitel dokudan oluşur ve sürekli dış ortamla temas halinde olduğu için yabancı maddelerle sıkça karşılaşır.

Vasküler tabaka, damarsal ve pigmentli bir yapıya sahiptir ve gözün kanla beslenmesini sağlar. Üç bölümden oluşur:

İris, lensin hemen önünde bulunur ve dairesel bir membrandır. Renkli olmasının nedeni, içerdiği pigment miktarının fazla olmasıdır. Pigmentlerin yoğunluğu, göz renginin koyu veya açık olmasını belirler.

Retina, gözün iç yüzeyinde yer alır ve beyine bağlıdır. Retinada iki tür duyu reseptör hücresi bulunur: koniler ve basiller. Basillerde oluşan hasarlar gece körlüğüne yol açabilir. Ayrıca, A vitamini eksikliği de basillerde olumsuzluklar meydana getirebilir.