İnsan vücudu anatomisi, vücudu oluşturan organların ve yapıların normal yapısını, şeklini ve sınırlarını, bunlar arasındaki fonksiyonel ilişkileri inceleyen bilim dalıdır.

Makroskobik anatomi, gözle görülebilen organ ve yapıların biçimlerini ve birbirleriyle olan ilişkilerini inceleyen bilim dalıdır. Vücudu oluşturan yapılar, bölgelere ayrılarak incelenir. Örneğin, kafa bölgesi, yüz bölgesi, ense bölgesi, alt uzuvlar ve üst uzuvlar gibi. Ayrıca, insan vücudu sistemlere ayrılır: hareket sistemi, dolaşım sistemi, sindirim sistemi, endokrin sistem, duyu organları gibi.

Mikroskobik anatomi, gözle görülemeyen yapıları inceleyen bilim dalıdır. Dokular ve hücreler mikroskop aracılığı ile incelenir.

Gelişim anatomisi, insanın oluşumundan yani döllenme evresinden başlayarak ölümüne kadar geçen tüm gelişim evrelerini inceleyen bilim dalıdır. Bu dönemler doğum öncesi anatomisi, çocukluk dönemi, yetişkinlik dönemi ve yaşlılık dönemi olarak ayrılır.

Patolojik anatomi, makroskobik veya mikroskobik olarak insan dokusunun normal olmayan yapısını inceleyen anatominin bir dalıdır.

Fonksiyonel anatomi, doku ve organların çalışmalarını bir bütün içinde ele alıp inceleyen anatomi dalıdır.

Radyoloji anatomisi, vücuttan çeşitli yöntemler ile elde edilen görüntü kesitlerinin incelenmesi ile ilgilenen anatomi dalıdır.

Karşılaştırmalı anatomi, insanlar ile hayvanlar arasındaki benzer hücre, doku ve organları karşılaştırma yaparak inceleyen anatomi dalıdır.

Anatomik duruş, baş ve omuzlar dik, alın önde, kollar yan tarafta sarkık, avuç içi hafif öne dönük, ayak ve topuklar birleşik, ayak uçları öne doğru bakan ve ayakta durularak yapılan pozisyona denir. Anatomik duruş, hastadaki omurga, boyun eğriliklerini, düzlem kaymalarını ve fizyolojik bozuklukları daha rahat görmeye ve fark etmeye yarayan bir duruştur.